Bogata tradycja
Rudnik nad Sanem znany jest z bogatych tradycji wikliniarskich. Początki tego rzemiosła sięgają XIX wieku, kiedy to z inicjatywy austriackiego hrabiego Ferdynanda Hompescha powstała w Rudniku pierwsza szkoła koszykarska.
Uprawa wikliny i produkcja wyrobów wikliniarskich przez dziesięciolecia stanowiły dla mieszkańców miasteczka główne źródło utrzymania. To z kolei sprawiło, że Rudnik nad Sanem stał się zagłębiem wikliniarskim, a samo miasto zyskało miano Polskiej Stolicy Wikliny.
Nagrody
Centrum Wikliniarstwa szczyci się nagrodami w konkursach
„Polska Pięknieje – 7 Cudów Unijnych Funduszy”– 2008 r.
Konkurs na najlepsze projekty współfinansowane z funduszy europejskich organizowany przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego
„Najlepszy Produkt Turystyczny Podkarpacia 2010”
Konkurs organizowany przez Polską Organizację Turystyczną
Najlepsze Europejskie Destynacje Turystyczne „EDEN 2011”
Konkurs organizowany przez Komisję Europejską promujący destynacje turystyczne o niepowtarzalnym charakterze, przyjazne dla środowiska, ludności lokalnej i turystów rozwijając jednocześnie atrakcyjny ekonomicznie produkt turystyczny.
Unikalna placówka
Wraz z rozwojem wikliniarstwa, zauważyliśmy potrzebę odpowiedniego wyeksponowania historii, tradycji i kultury regionu oraz przedmiotów z tym związanych. Eksponaty z wikliny przechowywane i wystawiane były w nieodpowiednich pomieszczeniach, co wpływało na jakość produktów. Stąd pomysł na utworzenie Centrum Wikliniarstwa, jedynej takiej placówki w Polsce.
Od początku chcieliśmy, żeby była to wyróżniająca się instytucja, stąd intensywne starania czynione przez Gminę od 2001 r. o pozyskanie zewnętrznego finansowania na realizację inwestycji. Możliwości otworzyły się wraz uruchomieniem dotacji z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego. Projekt „Centrum Wikliniarstwa w Rudniku nad Sanem” został złożony do dofinansowania w 2004 r., a pozytywna decyzja zapadła w 2005 r. Całkowita wartość wynosiła prawie 1,6 mln zł, a dofinansowanie z Unii Europejskiej prawie 1,2 mln zł. Przedsięwzięcie było realizowane w dwóch etapach, w pierwszym (wrzesień 2005 – wrzesień 2006 r.) zostały wykonane roboty budowlano-montażowo-instalacyjne, a w drugim (październik – grudzień 2006 r.) wyposażenie obiektu.
